Венеция-2018: «Күннің батуы» драмасы негізгі байқауда көрсетілді
Венеция фестивалінің негізгі байқауында венгерлік режиссер Ласло Немештің таспада сәтсіздікке негізделген жарқын өмірді бейнелейтін «Күннің батуы» драмасы көрсетілді. Немештің керемет дебюті, Екінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі Аушвицтегі концлагерь жайлы баяндайтын «Саулдың ұлы» картинасы бірнеше жыл бұрын үлкен резонанс тудырып, шет тіліндегі үздік фильм ретінде «Оскар» иеленген болатын. Сонымен қатар, мұның алдында «Саулдың ұлы» Канндағы фестивальде Алтын пальма бұтағына және қазылар алқасының Бас жүлдесіне ие болған.
Екінші жұмысында Немеш уақытты бірнеше ондаған жыл артқа шегеріп, Бірінші дүниежүзілік соғыс басталмай тұрып, 1913 жылғы Венгрияда болған оқиғаны көрсетеді. «Күннің батуындағы» оқиға Аустро-Венгерлік империяның ірі қалаларының бірі болған Будапештте өтеді. Саяси әрі техникалық идеялармен толыққан бұл қалаға Ирис Лейтер (Джули Якаб, «Саулдың ұлы», «Еш себепсіз») келеді. Ол басқа қала, Триестте жеке мәселелерінен қашып жүреді де, Будапештке келіп, кезінде отбасына тиесілі болған әйгілі қалпақтар дүкенінде модист әйел ретінде жұмысқа орналасуға тырысады.
Дүкенде жұмыс істей бастаған Ирис ағасының барын біледі, ол туралы бұрын мүлдем естімеген еді және ол күдікті компанияда жүрген болатын. Көптеген ескертулерге қарамастан Ирис ағасын тауып, қатал Будапештте кез-келген қиындықты еңсеруге дайын.
«Күннің батуы» «Саулдың ұлына» ұқсайды. Белгісіз жеке міндет жайлы экранды хикая бір адамның тарапынан ғана әңгімеленген. Камера ылғи басты кейіпкерді аңдып жүргендей болады, ол түрлі локациялар арқылы жылдам қозғалады және кадрдан шулы қала мен Иристің жолында кезігетін шешімі қиын болып табылатын жұмбақ адамдарды көруге болады.
«Күннің батуы» тамаша түсірілген, қала сұлулығы жағынан көне итальян шеберлерінің картинасын еске салады. Картинаның техникалық жағы, дыбысы, костюмдері мен қоюшы-суретшінің жұмысы керемет, бірақ басты кейіпкердің хикаясы және сюжеттің өңделуі мақтау пікірлерге тұрмайды. Немештің жұмысында ең бастысы мүлт кеткен – режиссердің әңгімесі барлық сұлулық пен тамаша көріністен сезілмей қалды. Достоевский туындыларының бірінің экрандауы секілді көрінетін хикая мағынасыз қала аралауға ұласады да, сюжеттің рационалды жағын ойламайтын көрерменнің тек эмоционалды жағын оятуға бейім келеді.
пікірлер жоқ, бірінші болыңыз
Пікір қалдыру үшін