«Кинодан да артық»: Екеуіміз кино жасаймыз
Қазақстандағы киноөндіріс ылғи көрермендердің қалжыңына айналып жатады (бір қызығы, отандық киноны көрмейтін көрермендер) және ерте ме, кеш пе, әйтеуір біреуінің отандық киноның қыр-сырын ашатыны белгілі еді. Мұны Асқар Бисембин өз қолына алып, «Кинодан да артық» атты жаңа комедиясында көрсетуге тырысты.
Сюжетте жас режиссер Ерлан бұрынғы қалыңдығы жұмыс істейтін балалар телешоуында қызмет атқаруға мәжбүр болады. Ерлан үлкен кино түсіру жайындағы арманына қалайда қол жеткізуге тырысады, сондықтан бағдарлама түсірілімі өтетін павильонда аз бюджетті зомби-триллер түсіруді ұйғарады. Ерлан бюджеттің аздығынан ешқашан кино саласында жұмыс істеп көрмеген бұрынғы ғашығынан және түсірілім тобынан көмек сұрайды.
Нақтырақ айтсақ, Асқар Бисембин «кинодан да артық» дүние түсіре алмады, дегенмен кемшіліктері бар болса да, әдемі туынды шыққан. «Кинодан да артық» фильмінің басты кемшілігі сюжетті желілерге толы болуында, сондықтан негізгі оқиға ашылмай қалғандай. Бисембин бір махаббат хикаясының орнына бірден үшеуін көрсеткен. Мысалы, «Барлығына еркектер кінәлі» фильмінде біреуінің міндетті түрде кемшін болатыны белгілі еді («еркектерде» үшеуі де құрдымға кеткен, бірақ қазір ол туралы емес).
Солай болды. Басты кейіпкерлердің оқиғасы романтика мен сәтті таңдалған актерлік дуэттің арқасында (Данияр Алшынов және Аружан Жазылбекова) жақсы шықты, ал буфетте істейтін қызға ғашық болған күзетшінің махаббаты тым күлкілі көрінді, әрине, актерлар өздеріне жүктелген міндетті 100% жақсы атқарып шыққан (таң қаларлық ештеңе жоқ, себебі Бисембин актерлармен жұмыс істей біледі), бірақ картинадағы актер мен актрисаның және гример қыздың арасындағы махаббат үштігі жалықтырып жібереді.
Картинадағы әзіл біркелкі емес. Отандық кинематографты мысқылдаудың өзі қызықты ғой, әсіресе, ылғи үнемдеуге тырысатын продюсердің немесе фильмге продакт-плэйсментті жалғап қоятын актрисалардың образы күлкілі болды. Ал «қылмыстық фильм» түсірмейтін танымал режиссер туралы айтпай-ақ қояйық. Дегенмен, әзіл мен кекесін романтикалық желіге ұласып кеткен.
Әйтеуір, Дәурен Айдарқұловтың кейіпкері – басты кейіпкерге жөнсіз сұрақтарды жаудыратын дарынсыз, жалықтырғыш әрі ұшқалақ актер үнемі әзілдеп отырады.
Ал көркемдік және техникалық жағына келер болсақ, барлығы стандартты түрде бірдей болды. Басқаша болуы мүмкін емес еді, себебі фильмнің көп бөлігі балалар шоуына арналған бутафорлы декорациясы бар павильонда өткен. Оның үстіне, комедиядан стандарттан тыс дүниені ешкім де күтпейді.
Жалпы, Бисембиннің фильмі стандартты әрі жайлы ромком болған сияқты, ол стандартты жанрда Голливуд шаблонымен жазылып, түсірілген, бірақ «кино туралы кино» шықпады. Мұндай жанрдағы үздік образдарды еске түсіп көрейікші, мысалы, «Сәтсіздік сарбаздары», «Массовка» хикаясы, «Эпизодтар» және «Жаулық» фильмдерінде қатаң сатира мен шектен тыс кекесін болған. Алайда, ондай жағдайға жергілікті көрермендер де, кинематографшылар да дайын емес-ау.
Киноға Кәрім Қадырбаев барды
Оцените рецензию
пікірлер жоқ, бірінші болыңыз
Пікір қалдыру үшін